De hedendaagse rooms-katholieke uitvaart (deel 3)

Na het 2de Vaticaanse concilie in 1965, is er voor de nabestaanden meer ruimte gekomen om gedeeltelijk zelf een invulling te geven aan de rooms-katholieke uitvaartrituelen. De Requiemmis op zich is blijven bestaan. Maar vooral door het niet meer standaard opbaren thuis is het daarbij behorende (avond)waken in onbruik geraakt. Wel is er in de meeste rouwcentra de mogelijkheid om de avond voor de uitvaart nog een kleine rouwdienst te houden bij de overledene.

De gebeden en gezangen bij Requiemmis in de kerk zijn nu meestal in het Nederlands en in sommige gebeden kunnen nu ook de nabestaanden voorgaan. Doorgaans is het nu ook mogelijk om in overleg met de priester te kiezen voor specifieke gezangen waaraan bijvoorbeeld de overledene gehecht was.

Na de Requiemmis kan de overledene overeenkomstig zijn/haar wens worden begraven of gecremeerd. Zowel bij het uiteindelijke begraven als bij de crematieplechtigheid kan de priester voorgaan in gebed en de kist nogmaals zegenen met wijwater en wierook. Ook de jaarmis (1 jaar na overlijden) behoort nog steeds tot de mogelijkheden.


Naar Deel 1
Naar Deel 2
Naar Avondwake


Terug naar inhoudsopgave Religie

Terug naar inhoudsopgave Uitvaartencyclopedie